先週、両親の家に泊まった。マイヴェンウィー(妹)とニック(彼氏)は「ちはやふる」のアニメを見る始めた(日本に住んでいる友達が「ちはやふる」のアニメが楽しかったから私も見る始めた、そしてマイヴェンウィーに伝えた)。アニメは百人一首のゲームについて。私はカードを持っているけど、マイヴェンウィーとニックはひらがなが読めない(マイヴェンウィーは「の」だけが読める)。
ニックはiPadで百人一首のゲームを見つけた。面白かったけど、ひらがなだけのは便利じゃなかった。だから、私は自分でローマ字+ひらがなのカードを書いた。CDを持っているからマイヴェンウィーとニックと一緒にゲームができる!写真ではお母さんからもらったトトロの財布もある(おかあさん、ありがとう!)。古い日本語が面白い!「匂い(におい)」は「にほひ」、「思う(おもう)」は「おもふ」、「顔(かお)」は「がほ」、「声(こえ)」は「こゑ」だった・・・カードを書くときにはこのサイトを使った。古い日本語の説明が書いてある。
Ik heb een versie van het Japanse kaartspel Hyakuninisshu gemaakt met zowel gewone letters als Japanse karakters, zodat het ook te spelen is met mensen die geen Japans kunnen lezen. Het idee van het spel is dat iemand de gedichten voorleest waarvan alleen het tweede deel op de kaartjes staat (ik heb een CD dus niemand hoeft het voor te lezen). Als je de gedichten uit je hoofd kent, kun je al gaan zoeken naar het tweede deel terwijl de voorlezer nog bij de eerste helft van het gedicht is. Als je ze niet uit je hoofd kent, is het gewoon wachten op de eerste paar lettergrepen van het tweede deel en dan kan je gaan zoeken 🙂 Er zijn een paar overlappende beginnetjes van de tekst op de kaarten, maar verder zijn ze allemaal verschillend.
Ik kwam op dit idee omdat ik, mijn zusje en haar vriend de anime-serie “Chihayafuru” zijn gaan kijken, die over dit spel gaat. Er bestaat ook een iPad-app (en Android-apps enzo) van, maar die zijn allemaal helemaal Japans, dus dat werkt verder niet zo goed als je het samen wil spelen met mensen die geen Japans kunnen lezen 😛
Op de foto’s hierboven staan mijn Japanse kaartenset (+CD), een boek met alle gedichtjes en waarover die gaan (want de gedichtjes zijn wel in oud Japans geschreven, dat dus wel anders is dan modern Japans), en mijn zelfgeschreven kaarten met een Totoro-portemonneetje.